θέση στο παράθυρο
δίπλα στα σύννεφα
που τρέχουν
στη νυχτερινή πτήση
γι’ άλλον τόπο, εκεί
που περιμένουν
σχήματα και μορφές
μάτια μέσα στην ομίχλη
που προσπερνούν
δείχνει τόσο εύκολο
ν’απλώσεις το χέρι έξω
που σε προκαλούν
στο άνγωστο, στον χρόνο,
να ταξιδέψεις, στ’ όνειρο,
στις φαντασιώσεις σου όλες
που δείχνουν πια τόσο πραγματικές….
Μ.Σωτηριάδου