Κενός καθρέφτης

Τα πρωινά μου

τόσο γεμάτα από σένα

μετά από νύχτες μακριές

που δεν ζήσαμε

οι μέρες μου κι οι νύχτες μου

κυριευμένες απ’ την απουσία σου

με ξεμυαλίζουν και χαίρομαι

την αγκαλιά σου που δεν ένοιωσα

ο έρωτάς μου με ζωντανεύει

ομορφιά που μου χαμογελά

μέσα από κενό καθρέφτη

είδωλο ανύπαρκτο που με πλανεύει

Μ.Σωτηριάδου