Παιδί στο φανάρι

ένα ακόμη από δαύτα

πλησίασε χθές το παράθυρο

στο ίδιο φανάρι

όπως κάθε μέρα

την παρουσία του την αισθάνθηκα

το αυθάδικο μούτρο χνώτιζε το τζάμι

δεν χτύπησε απαιτητικά

το χέρι δεν άπλωσε

περίμενε όσο κι εγώ ανυπόμονα

το πράσινο φανάρι ν’ ανάψει

να τον απαλλάξει

για λίγο να ξαποστάσει

για μια στιγμή μονάχα με κοίταξε

γνώση, πίκρα, στέρηση, εμπειρία

με χτύπησαν και με σημάδεψαν

Μ.Σωτηριάδου