Ικαρία

φωτό:Δ.Σεϊτανίδης

Καλοκαίρι του 2011 στην Ικαρία. Ένα πολύ ιδιαίτερο νησί με πολύ ιδιαίτερους ανθρώπους.

Η ιστορία του νησιού έχει πολύ ενδιαφέρον και εξηγεί πολλά παράξενα που σε κάνουν να αναρωτιέσαι. Αξίζει να την αναζητήσετε και να την διαβάσετε.

Η χαλαρότητα που παραπέμπει σε …Τζαμάικα, άνθρωποι που μάλλον ξέρουν τις πραγματικές αξίες της ζωής αλλά και πολιτικά συνειδητοποιημένοι από πάππου προς πάππου στην πραγματική και άμεση Σοσιαλιστική Δημοκρατία.

Ένας Αύγουστος με πανηγύρια, με τον ικαριώτικο χορό να παραπέμπει σε διονυσιακές γιορτές με την βοήθεια του ντόπιου κρασιού που ρέει άφθονο.

Πουθενά αλλού στην Ελλάδα η «κρεπάλη» δεν έχει αγκαλιαστεί τόσο από όλες τις ηλικίες, έτσι ώστε στο τέλος δεν ξεχωρίζεις τις ηλικίες και να που έτσι βλέπεις και αληθινό σεβαστό των πολύ νέων στους πολύ μεγάλους.

Τα κύματα, πολλές φορές απαγορευτικά για κολύμπι, είναι η χαρά των surfers αλλά δίνουν και ένα μεγαλείο στο τοπίο, μια θάλασσα που υψώνεται και φρουρεί τον τόπο που έχει διαλέξει τα καλύτερα από παρελθόν και παρόν, ένα μικρό κρατίδιο που δεν ενδιαφέρεται να διαφημίσει τον παράδεισό του.