Χαμένη ψυχή

χέρια που τρέμουν

μάτια φουρτουνιασμένα

οργισμένα

παρουσία θολή, ανταριασμένη

εισέβαλες και ράγισες

την πρωινή ανεμελιά

βλέμμα καχύποπτο

αδιάκοπα ρωτάς

κι αναρωτιέσαι

μίσος αναίτιο

φοβάμαι απ’ τους ώμους

να σε πιάσω, να σε ημερώσω

θέλω να ψάξω, να βρω

τον φίλο που έχασα μέσα σου

να επαναφέρω

Μ.Σωτηριάδου