Επάνοδος

η πόρτα έκλεισε μαλακά

και πήρε από εμπρός μου

το σκοτεινό βλέμμα,

το μελαχρινό γελαστό πρόσωπο

το δωμάτιο πάλι αδειανό

αλλά και τόσο γεμάτο

φιλιά, χάδια, αναστεναγμούς

γίνεται μια μεγάλη ζεστή αγκαλιά

βουλιάζω στην ευδαιμονία

φουσκώνει η καρδιά μου

φτερουγίζει ασυγκράτητη

φοβάμαι να πιστέψω στην ανταπόκριση

οι σκέψεις με κυριεύουν

τις πολεμώ, τις διώχνω,

καλωσορίζω τα όνειρα της καρδιάς

υπάρχει μόνο το σήμερα και η αγάπη

Μ.Σωτηριάδου