το πνεύμα των στιγμών

το λάθος κράτησε χρόνια πολλά

το δέσιμο αυτό το παράλογο με πράγματα,

με τόπους

δάκρυα νοσταλγίας πάνω σε αντικείμενα

χάδια, χαμόγελα, πόνος

για ενθυμήματα

ένας κόσμος ολόκληρος από πράγματα,

μαζεμένα ένα-ένα μέσα από

τις διαδρομές

όλα κρύβουν και καλύπτουν την απλή αλήθεια:

γιατί να κλαίμε για πράγματα που δεν μπορούν

να κλάψουν για μάς?