Επόμενο πρωί

οι πρωινοί ήχοι τρυπώνουν

στο μικρό δωμάτιο

και το ζωντανεύουν

με αγγίζουν και ξυπνώ

το μαξιλάρι δίπλα μου

άδειο, με κοροϊδεύει

τα ανακατεμένα σεντόνια

με παραπλανούν

σκεπάζομαι την χθεσινή νύχτα

την κάνω ασπίδα μου

κλείνω τον δρόμο για σήμερα

στις αμφιβολίες που καραδοκούν

η αλήθεια όμως είναι παντού

η κερκόπορτα παραμένει ακόμη

ερμητικά κλειστή κι αναρωτιέμαι

αρκεί το πάθος για να την παραβιάσει?

Μ.Σωτηριάδου