ΝΟΣΤΟΣ

η γλυκιά στιγμή της επιστροφής

γνώριμα μονοπάτια, τοπία

επιστροφή στην ασφάλεια

των δικών μου αναμνήσεων

σκέψεις χαμένες στο χθες

συνοδεύονται από την μουσική

των επιτυχιών – την πικρή γεύση

των αποτυχιών

όλες τους , πράξεις δικές μου

οικείες – συνέπειες που εξωφλούνται

γλυκό ταξίδι, γνώριμο

πρόσωπα που χάθηκαν

κομμάτια όλα μια εικόνας

νότες της δικής μου μελωδίας

πινελιές του δικού μου πορτραίτου

που ακόμη δεν τελείωσε

Μ.Σωτηριάδου

 φωτό: Δ.Σεϊτανίδης

θέση στο παράθυρο

δίπλα στα σύννεφα

που τρέχουν

στη νυχτερινή πτήση

γι’ άλλον τόπο, εκεί

που περιμένουν

σχήματα και μορφές

μάτια μέσα στην ομίχλη

που προσπερνούν

δείχνει τόσο εύκολο

ν’απλώσεις το χέρι έξω

που σε προκαλούν

στο άγνωστο, στον χρόνο,

να ταξιδέψεις,  στ’ όνειρο,

στις φαντασιώσεις σου όλες

που δείχνουν πια τόσο πραγματικές….

Μ.Σωτηριάδου

Φωτισμένο ποστάλι* 

ένα καράβι στο πέλαγος

γεμάτο φωτισμένες ψυχές

που ταξιδεύουν ψάχνοντας

νέες ζωές να κατοικήσουν

κοινή μοίρα για καλούς και κακούς

παράδεισος και κόλαση συμπλέουν

πόθοι, πάθη, αρετές, αμαρτίες

αποκομμένα πάνω στην πλωτή πολιτεία

μέσα στο σκοτάδι φέγγει σαν αστέρι

μακρινό κι αυτό σαν ένας άλλος πλανήτης

μοναχικό πλέει τη ρότα του ακούραστο

μ’ όλες τις ελπίδες του βασισμένες στον προορισμό

φωτό:Δ.Σεϊτανίδης

* ποστάλι στη ναυτική ορολογία είναι το επιβατηγό πλοίο

Μ.Σωτηριάδου