Πρώτη ταινία το Dogville τάραξε τα νερά. Υπάρχουν άνθρωποι που απεχθάνονται αυτήν την ταινία όπως και άνθρωποι που την λατρεύουν (όπως εγώ), πάντως αδιάφοροι απέναντί της δεν υπάρχουν. Το ίδιο ισχύει και για την δεύτερη ταινία, το Manderlay αν και αυτή νομίζω είχε μικρότερα ποσοστά προβολής, στην Ελλάδα τουλάχιστον.

Και οι δυό ταινίες, δημιουργίες του αμφιλεγόμενου μα πάντως ευφυούς και θαραλέου σκηνοθέτη Lars Von Trier.

Κοινό στοιχείο που πραγματεύονται και οι δυο ταινίες είναι η ΕΞΟΥΣΙΑ και η διαχείρισή της. Όχι από τους λίγους ισχυρούς, όχι, όχι. Εξουσία από τους λιγότερο αδύναμους προς τους αδύναμους. Εξουσία που ασκείται με τέτοια βία, σκληρότητα, μικρότητα, ανάλγητη εκδικητικότητα που σχεδόν κάνει τον τρόπο που ασκούν εξουσία οι πραγματικά ισχυροί, εκλεπτυσμένο και σχεδόν ανώδυνο.

Στο Dogville, η έλλειψη σκηνικών ξεγυμνώνει την αλήθεια μπροστά μας. Το κλισέ οι κακοί ισχυροί , πλούσιοι και οι καλοί, αγαθοί φτωχοί και αδύναμοι καταρρέει. Οι αγαθοί, καλοί, ενάρετοι φτωχοί και αδύναμοι άνθρωποι, ακόμη και οι μορφωμένοι, γίνονται τέρατα όταν τους δοθεί εξουσία να ασκήσουν σε αυτούς που πέφτουν στην ανάγκη τους όπως λέει ο λαός.

Στο Manderlay, οι έγχρωμοι σκλάβοι που όλοι ξέρουμε τι έχουν περάσει από τους λευκούς αφέντες τους βλέπουμε να υποφέρουν ακόμη χειρότερα από τους έγχρωμους σκλάβους/επιστάτες.

Γι’ αυτό αποκάλεσα θαρραλέο τον Von Trier. Γιατί τόλμησε να πει αυτές τις αλήθειες κατάματα στο κοινό. Γιατί περιέγραψε αυτό που όλοι βιώνουμε και σήμερα κάτι που κάνει αυτές τις δυό ταινίες απίστευτα επίκαιρες.

Και σήμερα, όπως και σε άλλες ιστορικές στιγμές της Ελλάδας μία πολυπληθής κάστα μικρών ανθρώπων που έχουν τύχει εύνοιας από το εκάστοτε πολιτικό σύστημα έχουν ασκήσει και ασκούν ακόμη το χείριστο είδος εξουσίας πάνω σε ολόκληρη τη χώρα. Είτε από μία δημόσια θεσούλα είτε από κάποια γνωριμία με το σύστημα, καταδυναστεύουν, εξουσιάζουν, εκμεταλλεύονται, παρανομούν, καταληστεύουν, ασελγούν με κάθε τρόπο πάνω στην χώρα και τους κατοίκους της.

Επί Τουρκοκρατίας είχαμε τους κάθε λογιώ προύχοντες που είχαν εξουσιοδοτηθεί από τους Τούρκους και οι οποίοι μαζί με τους παππάδες στην ουσία κρατούσαν τους σκλαβωμένους Έλληνες σε καταστολή και έφταναν μέχρι το σημείο να καταδίδουν οποιαδήποτε προσπάθεια επανάστασης στους κατακτητές… πως αλλιώς άλλωστε θα μπορούσαν να εξηγηθούν 4,5 αιώνες κατοχής. Υπάρχουν ακόμη και σήμερα τεράστιες περιουσίες που είχαν παραχωρηθεί από τους Τούρκους, Κύριος οίδε με τι αντάλλαγμα και γίνονται ακόμη και σήμερα σεβαστές.

Επί Γερμανικής Κατοχής επίσης δωσίλογοι, καταδότες, προδότες, μαυραγορίτες, αργότερα ταγματασφαλίτες όλοι φρόντισαν να εξαθλιώσουν τον κατεχόμενο λαό με τον χειρότερο και φρικτά απάνθρωπο τρόπο.

Οι πραγματικά ισχυροί είναι γνωστό πως έχουν επικρατήσει, είναι γνωστοί οι τρόποι τους αλλά άραγε ποιός τους οπλίζει, τους διευκολύνει, τους ανοίγει το δρόμο?? ποιός ασκεί εξουσία με 10πλάσια σκληρότητα απ’ ότι είναι απαραίτητη για να επιτευχθεί ο στόχος που του δόθηκε???