Αρχαία Ολυμπία…τόπος ποιητικός

Olympiestadio olympias

Αρχαία Ολυμπία

 

η ομορφιά του τοπίου

κόβει την ανάσα

αισθάνεσαι παρείσακτος

επισκέπτης από το μέλλον

 

το μάτι ξεκουράζεται

στον ανοικτό ορίζοντα

οι γύρω λοφοπλαγιές

σ’ αγκαλιάζουν προστατευτικά

 

περπατάς ανάμεσά τους

τους αισθάνεσαι γύρω σου

τις ανάσες ακούς τις γοργές

αναπνέεις τον ιδρώτα της προσπάθειας

 

στο γρασίδι κάθεσαι

ξαποσταίνεις κι ακούς το μελίσσι

η προσμονή σε γεμίζει

της εκκίνησης….

Μ.Σωτηριάδου

Μια άνοιξη στην Αρχαία Ολυμπία, στο αρχαίο στάδιο, εμπειρία αξέχαστη

Ναύπλιο… ένα ποίημα

Napoli di Romania* 

 

Άνοιξα βιαστικά τα παραθυρόφυλλα

κι αυτό ήταν εκεί – ολόγιωμο

φύλαγε το κάστρο σχεδόν ερωτικά

 

Μια πανσέληνος πανηγυρική

κένταγε τη νύχτα με τις μυρουδιές της

γιασεμί, νυχτολούλουδα, άνοιξη

 

Νύχτα παραμυθένια, γεμάτη υποσχέσεις

φεγγάρι, κάστρα, θάλασσα ασημένια

κοσμικό σκηνικό φτιαγμένο από μούσες

 

Στεκόμουν εκεί κι άκουγα τη νύχτα

ένοιωθα το σφυγμό της στην καρδιά μου

η ανάσα της μου φίλησε το λαιμό

 

Εκατοντάδες μοναξιές ξεχύθηκαν

αντάμωσαν κι έστησαν χορό

στα σοκάκια της όμορφης πόλης

 

*είναι το μεσαιωνικό όνομα του Ναυπλίου

Μ.Σωτηριάδου

Ήταν μια νύχτα αξέχαστη, στο Παλαμίδι, μέσα στο κάστρο με υπέροχη πανσέληνο και αναγεννησιακή μουσική να γεμίζει τον αέρα