Cinque Terre – Liguria – Italia

Ένα υπέροχο ταξίδι σε μια από τις πιό όμορφες γωνιές της Ιταλίας, τα Cinque Terre, δηλαδή τα 5 χωριά: Monterosso Al Mare, Vernazza, Corniglia, Riomagiore, Manarola.

Θα προσγειωθείτε στο αεροδρόμιο της Piza και με τρένο θα ανηφορίσετε την δυτική ακτή της Ιταλίας με κατεύθυνση την Genova, περνώντας από Cararra, Porto Fino, La Spezzia.

Σε όποιο από τα 5 χωριά και να μείνετε, υπάρχει τοπικό τρένο που σε λίγα λεπτά σας μεταφέρει από το ένα στο άλλο, υπάρχει καραβάκι που κάνει την παράκτια διαδρομή και υπάρχει και το «Ασημένιο μονοπάτι» που συνδέει τα χωριά. Δύσκολη διαδρομή αλλά οι εικόνες που θα αντικρύσετε θα σας κόψουν την ανάσα.

Μην παραλείψετε να δοκιμάσετε παγωτό λεμόνι και σάλτσα pesto που είναι οι σπεσιαλτέ της περιοχής. Αποφύγετε τον Ιούλιο και τον Αύγουστο γιατί πραγματικά δεν θα έχετε μέρος να σταθείτε. Εγώ πήγα τον Σεπτέμβριο του 2018 και ήταν πολύ ωραίος καιρός και για περπάτημα και για μπάνιο στη θάλασσα.

Η πρώτη μου επίσκεψη στη Νέα Υόρκη – Ellis Island

Από το 1892 έως το 1954 το κτίριο στο νησί Ellis αποτέλεσε τον σταθμό εισόδου των μεταναστών πριν τους επιτραπεί η είσοδος στις ΗΠΑ.

Υπήρχαν άλλες δομές πριν από αυτό και άλλες μετά από αυτό.

Σήμερα το υπέροχα αναπαλαιωμένο κτίριο του νοσοκομείου στο νησί Ellis έχει μετατραπεί σε ένα καταπληκτικό μουσείο μετανάστευσης. Καλύπτει όλες τις χρονικές περιόδους και κάνει μία πλήρη καταγραφή των συνθηκών και τους λόγους που οι μετανάστες άφησαν τις πατρίδες τους, τι έφεραν μαζί τους (ένδυση, έθιμα, μουσική, γλώσσα, συνήθειες), τι δουλειές έκαναν όταν μπήκαν στις ΗΠΑ, τις κοινότητες που συγκρότησαν.

Οι άνθρωποι που έστησαν το μουσείο αυτό και συγκέντρωσαν τα ντοκουμέντα μερικών αιώνων εκεί χρησιμοποίησαν το υλικό που συνελέγη από τους ανθρώπους της πρώτης γραμμής, το προσωπικό υποδοχής αλλά και τους ίδιους τους μετανάστες οι οποίοι είναι ολοφάνερο ότι είχαν πλήρη συνείδηση των σημαντικών και ιστορικών γεγονότων που συγκροτούσαν το σύνολο της δράσης τους κατά την είσοδο στις ΗΠΑ (ακόμη από τα πρώτα χρόνια της ίδρυσής τους σε κράτος) και φρόντισαν να αφήσουν αναλυτική καταγραφή για τις επόμενες γενιές.

Το μουσείο αυτό με εξέπληξε ευχάριστα, πέρασα 2,5 ουσιαστικές ώρες εκεί και συνιστώ σε όλους να μην το χάσουν. Η σύγκριση δε με τις σημερινές άναρχες συνθήκες που βιώνουν οι πρόσφυγες και οι μετανάστες είναι παρούσα και η σύγχρονη εποχή ηττάται κατά κράτος και σε όλα τα επίπεδα.

Nagoya – Japan

Η Nagoya είναι το «σπίτι» της Toyota που είναι και ένας από τους βασικούς εργοδότες και στυλοβάτες της οικονομίας της πόλης που είναι όμως και σημαντικό λιμάνι. Μια σύγχρονη μεγαλούπολη στην οποία σταμάτησα για 2 μέρες μόνο στο ταξίδι μου. Ελπίζω άλλη φορά να την γνωρίσω καλύτερα.