Χάρι Μούλις «Ο προστατευόμενος»

Μια επιλογή από αντιπροσωπευτικά διηγήματα που ο συγγραφέας έγραψε την περίοδο 1948-1980. Στο ομώνυμο πρώτο διήγημα, συναντά στην πλαγιά ενός βουνού όλους τους χαρακτήρες από τα μελλοντικά βιβλία του.             2016-10-08-11-07-02

Απόσπασμα από τον «Προστατευόμενο»:

…… Παρ’ όλα αυτά με είχε εντυπωσιάσει. Ναι μεν ήμουν ενήμερος ότι ο Θεός δεν υπήρχε – πράγμα που μπορούσε να επικαλεστεί κανείς ως ελαφρυντικό του Θεού, εδώ που τα λέμε – δεν γινόταν όμως να αρνηθώ οτι η Εκκλησία υπήρχε, κι αυτό είχε μεγαλύτερη βαρύτητα από την ύπαρξη η μη του Θεού.

Απόσπασμα από το «Περιοδεύων»

…….Ο Σάντερ κοίταξε πίσω του. Οι στρατιώτες θα τους τουφέκιζαν πισώπλατα αν αρνιόντουσαν να προελάσουν. Έτσι ήταν ο πόλεμος. Οι εχθροί αλληλοπυροβολούνταν στο στήθος, οι σύμμαχοι στην πλάτη από μια ακόμη πιό επικίνδυνη, αντεστραμμένη έχθρα που λέγεται φιλία.

Πως με κοιτάζει έτσι… (Κατερίνα Γώγου)

Πως με κοιτάζει έτσι…

Πώς με κοιτάζει έτσι αυτό το άσπρο κομμάτι χαρτί

πώς με κοιτάζει έτσι το φεγγάρι…

Πώς θροΐζει μέσα μου αυτό τον παγωμένο χάρτη στο βυθό

πώς με κοιτάει έτσι το φεγγάρι…

Ποιανού καιρού το λυπημένο δάχτυλο

κρυμμένο πίσω από δάση και βουνά

δείχνει παντού και πουθενά

τι θέλει το φεγγάρι…

Ποιανού αλόγου τρελαμένου το χλιμίντρισμα

κάνει τόση αντήχηση μέσα μου μού διογκώνει το Εγώ μου…

Ποιανής σελήνης έκλειψη ποιου φεγγαριού η χάση

μαζί σηκώνει μέσα μου άμπωτη και παλίρροια δίδυμες αδερφές μου…

πώς με κοιτ…

Πώς σκύβει έτσι πάνω στο στόμα μου να δει αν ανασαίνω ο Καρυωτάκης…

%ce%b3%cf%89%ce%b3%ce%bf%cf%85Κατερίνα Γώγου

……………………………………………..από την ποιητική Συλλογή Απόντες