Θάλασσα

μεγάλη ερωμένη

αγαπημένη αλλά και τόσο μισητή

πολυτραγουδισμένη

απ’τους εραστές σου στοιχειωμένη

το ήρεμο μεγαλείο

της απεραντοσύνης σου

ενώνει κόσμους διάφορους

αλλά και τους χωρίζει

φουρτουνιασμένη ηρεμία

με κυβερνάς

καράβι στοιχειωμένο

χαμένο στα σωθικά μου

Νηρηίδες, γοργόνες

ποτέ μου δεν είδα

το νοιώθω όμως, είμαι βέβαιη

η μεγαλειότητά σου κρύβει κάτι μαγικό

Μ.Σωτηριάδου