Ζωή Καρέλλη – Χαιρετισμός

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ

Ο χρόνος
μοιραίος ίσως και μάταιος
ασύλληπτος.
Ο χρόνος
καθαρός πολύτιμος
σταθερός απείραχτος
δυνατός συμπαγής
ολόκληρος νοητός ατελείωτος
αιώνιος αστείρευτος αέναος άθιχτος
ακέραιος ακατάπαυστος
διαρκής ασάλευτος
αδίσταχτος αδιαίρετος
ακίνητος άκρατος αδέσμευτος
πυκνός αδιάφορος αδιαπέραστος
ο χρόνος αδιάλλαχτος
αδιάλεχτος απρόσιτος αδιήγητος
αγνώριστος άγνωστος άδηλος
πολύπλοκος ποικίλος ανεξήγητος
βέβαιος αβέβαιος
χρόνος αβίαστος απροσδόκητος
αδοκίμαστος αδιέξοδος
χρόνος βαθύς και τραχύς.
Αγέρωχος πλούσιος, άφθονος
o χρόνος ακριβής αιφνίδιος
φανερός ο δίκαιος υπερήφανος
ένας ο μοναδικός χρόνος, λαμπρός
ο έξοχος νέος διαρκώς
ένδοξος θείος ο χρόνος.

De Profundis

2014-04-18 20.40.26

«Με τις πραγματικές όμως δυνάμεις της ζωής και μ’εκείνους που τις ενσαρκώνουν, τα πράγματα δεν είναι τόσο εύκολα. Οι άνθρωποι που έχουν σαν μοναδική επιθυμία την ολοκλήρωση του εαυτού τους δεν ξέρουν ποτέ που πηγαίνουν. Δεν μπορούν να ξέρουν. Κατά μία έννοια, είναι βέβαια αναγκαίο, όπως είπε ο ελληνικός χρησμός, το γνώθι σαυτόν, είναι το πρώτο σκαλοπάτι στην κατάκτηση της γνώσης. Η αναγνώριση όμως πως η ψυχή του ανθρώπου παραμένει ουσιαστικά απρόσιτη στη γνώση, είναι η έσχατη κορυφή της σοφίας. Το πιό μεγάλο μυστήριο είναι ο εαυτός μας. ΄»