Ήταν κάτι φευγαλέο

σαν μιά σκιά ανθρώπινη

που νόμισες πως είδες

και πείστηκες πως σε γέλασε το μάτι σου

σαν μιά μουσική μακρινή

που χάιδεψε τ’ αφτιά σου

κι αντιλήφθηκες πως δεν την άκουσε κανείς

φαίνεται και το σώμα σου γελάστηκε

φαντασιώθηκε, χάρηκε, πληγώθηκε

για κάτι φευγαλέο..

Μ.Σωτηριάδου

Ανοιξιάτικη νύχτα στη Σαλονίκη

νύχτωσε όμορφα απόψε

γλυκά

η μέρα μισοξάπλωσε

αργά – αργά

το φώς έγινε φωτιά

στον ορίζοντα

και τέλειωσε σβύνοντας

στο σκοτεινό βελούδο

το φωτεινό στεφάνι ησυχάζει

κι εσύ έξω απ’ τα φώτα

αθέατος, δέσμιος

τούτης της πόλης παντοτινός

φωτό:Δ.Σεϊτανίδης

Μ.Σωτηριάδου