ποίηση – γι’ αυτούς που φύγαν

Απουσίες

 

το δωμάτιο ανέλπιστα δροσερό

η κάψα του μεσημεριού

κλεισμένη απ’ έξω ερμητικά

κοιτάζει κλεφτά μέσα από τις γρίλιες

 

μαζευτήκαμε όλοι πάλι εδώ

στο πατρικό σπίτι, στο ξεκίνημα

είμαστε πολλοί παρόντες τώρα

αλλά περισσότεροι αυτοί που λείπουν

 

κλείνω τα μάτια μου ώρα πολλή

για να μπορέσω να τους χορτάσω

σκιές ολοένα που με προσπερνούν

κομμάτια αναμνήσεων σκορπισμένα

 

το σπίτι γεμάτο από φωτογραφίες

όλων όσων μας άφησαν

πρόσωπα γελαστά κι ανυποψίαστα

από τα ξένοιαστα χρόνια

 

εποχές που έφυγαν

αγαπημένο παρελθόν

άφησες τη θέση σου στο σήμερα

το τόσο γεμάτο από απουσίες

 OLYMPUS DIGITAL CAMERA

φωτό:Δ.Σεϊτανίδης

Μ.Σωτηριάδου